Gepubliceerd 6 / 02 / 2020 Leestijd: 4 min
In 2014 werd het 17 hectare grote Domaine des Ormes in Ouches overgenomen door Marie-Pierre en Michel Troisgros; 2015, het werk begint. 2017... de tijd is gekomen voor de verhuizing en de opening van het nieuwe huis, symbool van een familie die, naast een toonbeeld van gastronomische uitmuntendheid, zichzelf blijft vernieuwen en nieuwe pagina's van zijn geschiedenis schrijft... Roanne eerst en voorop. We ontmoetten Michel Troisgros een paar dagen voor de opening.
In welke gemoedstoestand verkeert u enkele dagen voor de opening van Maison Troisgros in Ouches (18 februari)?
Michaël Troisgros : Zowel blij als bezorgd! Marie-Pierre en ik staan versteld van deze plek die elke dag voor onze ogen vorm krijgt; maar er is een deel van de zorg: zullen we onberispelijk zijn bij de opening? Het is onze wens om altijd ons best te doen en dat van ons team, dat 100% hetzelfde is als dat van het huis van Roanne. We vormen een enkele groep, een gemeenschap, allemaal bezield door een zeer goede geest. We zijn gewend geraakt aan het samenwerken en bereiden ons al lang voor op dit grote avontuur. Iedereen werd ertoe gebracht dit project te begrijpen, te steunen en eraan deel te nemen: vandaag zijn we klaar om onze deur te openen, toegewijd en enthousiast om een kleine droom te laten zien.
Kun je ons iets vertellen over deze nieuwe plek?
Michaël Troisgros : Het pand, op de vlakte, gelegen op 8 km van Roanne, heeft in het algemeen drie soorten architecturen. Eerst de carrosserieën van agrarische gebouwen, die de ingang van het etablissement werden. Een zeer mooie boerderij wordt doorkruist met zijn ongelooflijke dak. Dan het burgerlijke gebouw, dat eruitziet als een Florentijnse villa. Het herbergt de bar, evenals de 15 kamers. Marie-Pierre, mijn vrouw, ontwierp ze als gastenkamers. Hotelnormen zijn minder zinvol, het comfort is erg warm en elegant, de materialen zijn edel. Tussen de twee is er de bladloos hout dat is de eetkamer. Het omringt een grote eeuwenoude eik.
De pilaren die het gebouw ondersteunen, zijn als de bomen die zich uitstrekken
het omringende kreupelhout. We komen en gaan als een kind dat verstoppertje speelt. Om toe te voegen aan de poëzie van de plaats, is de verlichting subtiel, het roept gebladerte op dat van koper zou zijn gemaakt. Het verfraait de tafel en de gerechten. Het geheel vormt een prachtige ruimte.
Wat is het grootste verschil met het huis Roanne?
Michaël Troisgros : Alles is anders, behalve wij. We verlaten het stadscentrum, een "ingesloten, beperkte" plaats met geen andere mogelijkheid dan de bestaande, om ons op het platteland te vestigen, aan de voet van de Roannaise-kust. Het huis staat midden tussen weilanden, bossen en een grote vijver: het is een inspirerend nieuw universum.
De plaats verandert, maar hoe zit het met de keuken, brengt het nieuwe inspiraties?
Michaël Troisgros : Nog niet. Hoe dan ook, evolutie heeft altijd in onze natuur gezeten... Door ons op het platteland te vestigen, zal onze keuken ongetwijfeld meer en meer aandacht krijgen voor de plantenwereld eromheen. Hier hebben we ruimte om te zaaien, te cultiveren, te observeren, te oogsten, te transformeren. Er is al een grote boomgaard aangelegd. César, onze zoon, is al begonnen met het bemesten van een stuk permacultuurland. Hij zet zich ook in voor het behoud van lokale zaden die in gevaar zijn omdat ze zijn vergeten. Deze omgeving zal hem nieuwe mogelijkheden bieden, die we tot nu toe nooit hebben kunnen verkennen.
Wat wil je dat je klanten zeggen als ze voor het eerst naar Ouches komen?
Michaël Troisgros : Deze stap is een echte gok: zelfs als onze keuken niet onmiddellijk verandert, zal de ervaring in alle opzichten anders zijn. We zijn er zeker van dat onze klanten het zullen waarderen en zullen zeggen: "Wauw, wat een geweldig idee voor de toekomst! ".
