Reisplan van een cartoonist

Gepubliceerd 22 / 09 / 2021 Leestijd: 6 min

Philippe Aymond, cartoonist sinds de leeftijd van 21, werkte samen met Pierre Christin, de scenarioschrijver van de beroemde serie Valeriaan, maar ook met Jean Van Hamme en LF Bollé. De ontwerper, nu 53, werkte ook alleen en deed zowel het script als de tekening. Philippe Aymond, ook een colorist op zijn eigen borden, omschrijft zichzelf als een Zwitsers zakmes van strips.

Ter gelegenheid van het festival BD d'Ambierle 2021, Philippe Aymond staat in de schijnwerpers. Hij zal aanwezig zijn bij VVV Roanne, voor een signeersessie, op vrijdag 24 september van 15u tot 18u. En ter plaatse van het BD-festival, in Ambierle, op zaterdag 25 en zondag 26 september.
Van 9 tot 25 september zal er ook een tentoonstelling aan hem worden gewijd in het VVV-kantoor van Roanne, 35 van zijn tekeningen zullen worden tentoongesteld.
Daarnaast zal een poster ontworpen door Philippe Aymond te koop zijn bij het VVV-kantoor van Roanne en op het BD-festival in Ambierle. Deze poster stelt de stad Roanne voor gezien vanuit de lucht met de heldin Lady S op de voorgrond.

Hoe heb je het ontwerp voor de gemeente Roanne ontwikkeld?

Voor deze tekening wilde ik een luchtfoto, dat was het oorspronkelijke idee. Ik hou van steden gezien vanaf de daken, en ik hou ervan om perspectieven te tekenen. Hoe ingewikkelder het is, hoe leuker het is. Ik vond op internet een reconstructie van Roanne in 3D, en die diende als basis. Daarna moest ik vals spelen om een ​​consistent beeld te krijgen en alle elementen in de compositie te laten verschijnen.

Vertel ons over je heldin Lady S

Lady S is een serie die we in 2004 creëerden met Jean Van Hamme (de scenarioschrijver van XIII et Largo Winch). Ze is de geadopteerde dochter van een Amerikaanse diplomaat, die ondanks zichzelf een spion wordt. Ze wordt ingehuurd door een Europese geheime dienst, CIRCAT, die optreedt in het kader van de strijd tegen het terrorisme, en die haar dwingt om voor hem te spioneren door haar te chanteren. Omdat ze een lange geschiedenis van inbrekers heeft aan de Franse Rivièra. Het was haar jeugdvriend, Anton Grivenko, ook een voormalige inbreker, die haar diefstal leerde om te overleven toen ze twaalf jaar oud was en zelf wees werd. Anton's specialiteit is het openen van kluizen. Net als Lady S is hij een van de agenten die door CIRCAT worden aangeworven. En beiden moeten geheime missies voltooien voor deze dienst.

Ik kan zo ongeveer alles, in een realistische stijl. Ik heb aan de serie gewerkt Canal Choc, De 4X4, AD Grand-Rivière, ApocalypseMania, Lady S, Highlands, Bruno Brazilië, evenals op verschillende graphic novels en collectieve albums.

Wat zijn de verschillende stadia van het maken van een strip tussen de ontwerper en de schrijver?

Over het algemeen is het de scenarioschrijver die de eerste aanzet geeft. Hij heeft een idee dat hij uitwerkt in de vorm van een project, als serie of als compleet verhaal. Vervolgens zoekt hij de ontwerper die op dit idee kan enten. Maar soms kan een project ontstaan ​​uit een gesprek tussen de scenarioschrijver en de ontwerper over een gemeenschappelijk verlangen, als ze elkaar al kennen.

Zodra de basis van het verhaal is gelegd, voert de scenarioschrijver het zogenaamde uitsnijden uit, dat wil zeggen de beschrijving pagina voor pagina en doos voor doos van de verschillende reeksen. Ook de dialogen zijn geïntegreerd in deze divisie. Het is vaak vrij precies, en het is dit document waarmee de ontwerper werkt. Van daaruit realiseert hij eerst wat het storyboard wordt genoemd, wat een algemene schets van het bord is, zonder details maar met de essentie: de lay-out van de dozen, de brede shots, de grote shots, de bewegingen van de personages... Daarna gaat hij door naar de laatste tekenfase. Traditioneel maakte hij eerst een potloodtekening, gestreken met inkt.

De kleur werd vervolgens op een aparte proef uitgevoerd en het geheel werd op de drukpers gelegd. Deze werkwijze bestaat nog steeds, maar vandaag de dag, tussen de technieken van directe kleur in aquarel of acryl en natuurlijk digitaal tekenen, zijn de werkwijzen gediversifieerd en heeft elke ontwerper zijn eigen manier om te werk te gaan.

Wat zijn jouw inspiratiebronnen?

Als ik een verhaal schrijf, kan het uit veel verschillende dingen komen. Maar specifiek voor Lady S, wiens scenario's ik nu aan het schrijven ben, volg ik het geopolitieke nieuws veel en natuurlijk de spionagezaken die in de pers verschijnen. Vervolgens, aan mij en mijn verbeelding om een ​​idee in de pers om te zetten in een romantisch verhaal, dat zich aanpast aan het universum van Lady S.

Voor de tekening documenteer ik mezelf enorm, omdat ik in een realistische stijl werk, die een bepaalde werkelijkheid probeert te herstellen. Ik vind het leuk dat de lezers zich daar bevinden, de plaatsen of de objecten herkennen die ze in mijn tekeningen zien. Ook de reizen, de plekken, zijn een grote inspiratiebron. Het idee vanHooglanden, die plaatsvindt in Schotland in de XNUMXe^e eeuw, werd geboren tijdens een reis daar. In het begin was het vooral een grafisch verlangen, een verlangen om deze prachtige landschappen te tekenen.

En in deel 13 van Lady S gebruikte ik Parijs als kader voor mijn verhaal, om alle plaatsen te kunnen tekenen die ik bezocht toen ik een kind was. Maar er is geen vaste regel en inspiratie blijft een mysterieus mechanisme.

Op het zuiden ApocalypsMania, bijvoorbeeld, wat een sciencefictionserie is, werkte ik veel aan droomvisioenen, geometrische constructies, onmogelijke perspectieven, bijna abstracte grafische experimenten.

Wat zijn uw huidige of toekomstige projecten?

Momenteel teken ik de 3^e boekdeel van Nieuwe avonturen van Bruno Brazilië op scenario van LF Bollée. Dan komt er een nieuwe Lady S, of misschien wel de start van een nieuw project. Het duurt minstens negen maanden om een ​​album te maken, en ik projecteer mezelf niet graag te ver in de toekomst. Ik haal het beste uit het album waar ik aan werk, zonder mezelf een te lang doel te stellen.